02-03-23

Het was de avond van de eerste indrukken en het Grote Ongemak: de speeddates. Hoe leuk de boeren ook zijn; het enthousiasme van de briefschrijfsters is bijna hysterisch. Geen boer valt tegen, geen kritische noot gehoord en geen date voelde ‘niet goed’. Terwijl wij als kijkers alleen maar ongemak zagen.

Nu is een eerste date altijd al ongemakkelijk: je spreekt af met een totaal onbekende en gaat bepalen of je er een relatie mee zou willen, omdat je weet dat je allebei een lang en gelukkig huwelijk wilt. Extra ongemak in BZV is het feit dat er op dezelfde dag nóg 9 kandidaten op gesprek komen, dat de eierwekker tikt én dat jouw boer diezelfde avond al moet beslissen of je doorgaat naar de volgende ronde. Plus een draaiende camera op je neus, en de wetenschap dat er miljoenen mensen naar je gaan kijken. Ga dan maar eens niet giechelen of rare vragen te stellen (“spreek je Spaans?”).

Mijn gevoel ging heen en weer tussen diep medelijden en grote bewondering voor de briefschrijvers die zichzelf zo open en bloot op TV durven te laten zien. Ik zit te genieten van de korte portretten en de ongemakkelijke momenten, maar de hele tijd klinkt er een stem in mijn achterhoofd: waarom zou je hier aan meedoen? Waarom ga je op je eerste date al praten over verhuizen naar Zeeland, over wel of geen kinderen, of de kinderen wel of niet in stapelbedden kunnen, terwijl heel Nederland met je meekijkt? De boeren hebben het makkelijker: zij mogen kiezen en zij kunnen niet naar huis gestuurd worden. Aan het einde van de uitzending duizelde mijn hoofd van alle eerste indrukken en de vele ongemakken. Ik kon de namen niet onthouden en was kapot van de vele halve gesprekjes..

Maar nee, ik heb geen medelijden, het is uiteindelijk bewondering geworden. Bewondering voor de briefschrijvers die de stap hebben durven nemen en zichzelf te kijk zetten voor al die bankzitters thuis die makkelijk praten hebben. Bewondering voor pogingen om originele cadeautjes mee te nemen (onderzetters! een reddingsboei! een appeltaart!). En bewondering voor de programmamakers, die dat prachtige Museumdorp gevonden hadden. Wat een toplocatie!