24-02-23
Hoewel ik helemaal niet tegen nieuwe tradities en verandering van gewoontes ben, is het toch een fijn gevoel als bepaalde dingen gewoon blijven zoals ze zijn. De eerste aflevering van een nieuw seizoen Boer Zoekt Vrouw bijvoorbeeld. We hebben de boeren maanden geleden al langs zien komen in de voorstelronde, maar gisteravond ging het dan echt weer beginnen.

Meteen bij de eerste boer was het al raak: een klassieke Boer Zoekt Vrouw-keuken. Zachtgroene houten paneeldeuren, de keukentafel midden in de keuken, mét plastic kleed, een losstaand gascomfort op een granieten aanrecht; er hing zelfs een koffiefilterhouder. De niet-heel-knappe maar wel lieve Boer Geert ('akkerbouw en jongvee') had veel zin om weer verliefd te worden, hij was ook vooral op zoek naar de ‘wauwfactor’.

Natuurlijk was er ook een boer met slechts een paar brieven. Boer Willem (melkveehouderij) kreeg er 6, maar mocht wel meteen ‘op date’ met al zijn zes dames, hij werd er helemaal jolig van. Ik vond vooral de beelden van Willem met zijn moederlijke moeder ontroerend, die twee mogen van mij samen een eigen serie.

De jonge, vrolijke en knappe Annemiek (melkveehouderij) kreeg honderden brieven; zo’n uitzondering zit er elk seizoen bij. Bijzonder dat juist zij niet zo goed kan lezen, gelukkig kreeg ze een paar muzikale videoboodschappen. Modern!

Het wordt vast genieten de komende weken op zondagavond, ik verheug me op dit nieuwe seizoen. Op de ongemakkelijke momenten van de onhandige boeren, en op de romantiek die vaak toch tevoorschijn komt. Op Yvon Jaspers, die me overal irriteert behalve als ze Boer Zoekt Vrouw presenteert. En op de nostalgische gedachte dat het boerenleven een vredige en harmonische idylle is. Volgende week: heel veel eerste indrukken!